Jak przestać pić

Uzależnienie cechuje brak możliwości zaprzestania picia alkoholu w każdym dowolnym momencie. Osoby uzależnione przypuszczalnie z własnej woli rozpoczęły picie, lecz po wielu latach siłą własnej woli nie potrafią przestać. Próbują ignorować pierwsze pojawiające się sygnały utraty kontroli nad alkoholem oraz straty zdrowotne, materialne, zawodowe, rodzinne, finansowe itd. Stosują mechanizmy obronne typu: minimalizowanie, zaprzeczanie, racjonalizowanie aby sobie z tymi problemami poradzić. W wyniku tego wierzą w to, że mają kontrolę nad piciem oraz, że daje im to więcej plusów, niż minusów. Boją się, że całkowite zrezygnowanie z picia alkoholu spowoduje cierpienie. Sądzą, że bez alkoholu nie będą nieszczęśliwi. Abstynencja kojarzy się im ze smutkiem, lękiem, monotonią i szarością życia itp. Boją się , że na trzeźwo nie będą umieli sobie poradzić z emocjami oraz sytuacjami dnia codziennego.

Wiele osób uzależnionych pod wpływem presji otoczenia (rodziny, pracodawcy, sądu itp.) próbuje przestać pić - niestety często bezskutecznie. Powodem tego jest najczęściej brak umiejętności radzenia sobie z głodem alkoholowym, przeżywanymi emocjami lub nieumiejętność odmawiania osobom namawiającym. Kolejną przyczyną może być brak konstruktywnego celu w zyciu, brak wewnętrznej motywacji do trzeźwienia lub brak umiejętności interpersonalnych potrzebnych do radzenia sobie w sytuacjach społecznych. Jednak naważniejszą przyczyną, dlaczego osoby uzależnione nie potrafią same przestać pić, są błędne przekonania dotyczące posiadanej kontroli nad alkoholem.

Aby to zweryfikować, spróbuj szczerze odpowiedzieć na poniższe pytania:

• Czy próbowałeś/aś kiedyś całkowicie przestać pić, ale Ci się to nie udało?
• Czy próbowałeś/aś kiedyś ograniczyć wypijaną ilość alkoholu lub czas trwania picia, ale Ci się to nie udało?
• Czy zdarzyło Ci się kiedyś nie móc zapanować nad momentem rozpoczęcia picia alkoholu i wypiłeś/aś wcześniej niż planowałeś/aś?
• Czy zdarzyło Ci się kiedyś nie móc zapanować nad momentem zakończenia picia alkoholu i piłeś/aś dłużej niż planowałeś/aś?
• Czy próbowałeś kiedyś ograniczyć picie alkoholu na określony czas (np. Adwent, Wielki Post), ale Ci się to nie udało?
• Czy obiecywałeś lub przysięgałeś/aś ważnej osobie, że przestaniesz lub ograniczysz picie alkoholu, ale Ci się to nie udało?
• Czy miałeś/aś kiedyś sprawę do załatwienia, ale z powodu picia alkoholu lub leczenia kaca, nie udało Ci się to?

Im więcej odpowiedzi udzieliłeś/aś na "tak", oznacza to, że utraciłeś/aś kontrolę nad piciem alkoholu, czyli jesteś uzależniony/a!!!

Dlaczego? Ponieważ w wyniku nadużywania alkoholu, z czasem całkowicie utraciłeś/aś zdolność do zaprzestania picia w każdym dowolnym momencie oraz kontrolowania ilości wypijanego alkoholu lub czasu trwania picia.

Jak samemu przestać pić alkohol?

Zdolność zaprzestania picia alkoholu w każdym dowolnym momencie traci się na całe życie!!! Nawet wieloletnie okresy abstynencji nie gwarantują odzyskania kontroli nad alkoholem. Utraty kontroli nad piciem alkoholu nie można zmierzyć - albo się ją ma albo nie. Nie ma częściowej kontroli nad piciem alkoholu. Stwierdzenie u siebie utraty kontroli nad alkoholem ułatwia przyznanie się do bezsilności i jest to jedyny sposób aby całkowicie przestać pić. 

Uznanie faktu własnej bezsilności wobec alkoholu oraz uświadomienie sobie utraty zdolności do konstruktywnego kierowania własnym życiem, jest pierwszym i decydującym krokiem na drodze do zdrowia i trzeźwego życia. Dlatego tylko przyznanie się do własnej niemocy jest fundamentem do budowania podstaw swojej trzeźwości.

"Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu - że przestaliśmy kierować własnym życiem". To tekst Pierwszego Kroku Anonimowych Alkoholików i od tego należy zacząć.

Picie alkoholu ciągami jest utratą kontroli, czyli ciągłą walką. Ma ona na celu udowodnienie swojej przewagi - kontroli, która jest już tylko iluzją. Pijąc nadal, nie można z pewnością przewidzieć czy i kiedy ciąg się skończy. Tylko uznanie bezsilności, czyli decyzja o zaprzestaniu walki (tj. picia alkoholu) daje szansę zejścia z pola bitwy zwycięsko. Dopóki osoba uzależniona nie uzna, że jest słabsza od alkoholu - dopóty walczy i w efekcie ciągle przegrywa. Ta walka, czyli próba udowodnienia sobie lub innym ludziom posiadania kontroli nad alkoholem, kosztuje osobę uzależnioną dużo energii i ciągle powoduje straty. Tak więc może to brzmieć paradoksalnie, ale zwycięża się przez kapitulację. Traci się złudną nadzieję odzyskania kontroli nad piciem, a zyskuje zdrowie i życie.

Bezsilność wobec alkoholu to całkowita rezygnacja z picia z powodu utraty kontroli. Uznanie bezsilności może budzić opór, jednak jest celem terapii uzaleznień. Jest niezbędne do pogodzenia się z uzależnieniem, jest fundamentem abstynencji. Uznanie bezsilności wymaga przezwyciężenia własnych schematów myślowych, przełamania nałogowego systemu obrony przed zmianą na lepsze. Wymaga zatrzymania samooszukiwania się, zaprzestania zaprzeczania faktom wytwarzania iluzji.   

Bezsilność oznacza, że uzależniony/a jest bez sił. Dlatego idzie na terapię po moc (po pomoc).

Ośrodek leczenia alkoholizmu Kraków, Rzeszów, Tarnów

Ośrodki terapii uzaleznień dają pacjentom konkretne rozwiązania, co zrobić, aby całkowicie przestać pić. Celem poznawczej psychoterapii uzależnienia jest zmiana fałszywych przekonań odnośnie kontrolowania picia alkoholu oraz sposobu myślenia na temat strat z tego wynikających. Nurt behawioralny pomaga w nauczeniu osób nowych technik radzenia sobie z głodem oraz zachowań do zastosowania w sytuacjach społecznych. Aby dopasować proces terapii uzależnień do danego człowieka, leczenie rozpoczyna się od wnikliwego opisu indywidualnego przypadku. Następnie analizuje się konkretne sytuacje prowadzące do picia alkoholu. Identyfikuje się przekonania podstawowe oraz towarzyszące im natężenie emocji. Uczy się pacjentów jak zmienić myśli automatyczne na myśli racjonalne, aby zmniejszyć poziom uczuć. Eksploruje się też to, w jaki sposób błędne myślenie prowadzi do napięć emocjonalnych. Następnie tak modyfikuje się sposób rozumowania pacjenta, aby odróżnił rzeczywiste problemy od irracjonalnych. Przy pomocy dialogu sokratejskiego zadaje się pytania w taki sposób, aby podważyć nielogiczne przekonania pacjenta, aby mógł spojrzeć na swoje problemy z innej perspektywy. Aby dostrzegł to czego wcześniej nie widział tj. szkody i straty spowodowane uzależnieniem, faktyczny poziom spożycia itd. Dzięki terapii uzaleznienia do pacjenta dociera rzeczywistość. Na jej bazie uczy się nowych sposobów radzenia sobie z życiowymi sytuacjami i wynikającymi z nich uczuciami.

Ośrodek Terapii Uzależnień i Depresji SYMPTOM może również pomóc pacjentowi przy wprowadzeniu trwałych zmian w życiu oraz w znalezieniu nowych źródeł satysfakcji z życia.