OŚRODEK UZALEŻNIEŃ

Nasz ośrodek uzależnień prowadzi leczenie uzależnienia od alkoholu, narkotyków, leków, dopalaczy oraz hazardu. Przyjmujemy osoby z chorobami współwystępującymi tj. depresją, nerwicą, chorobą afektywną dwubiegunową, zespołem stresu pourazowego, zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, schizofrenią itp. Terapię uzależnień w naszym ośrodku prowadzą terapeuci uzależnień, natomiast leczeniem farmakoligicznym zajmuje się ekarz psychiatra.

Procedura przyjęcia do naszego ośrodka uzależnień i przebieg pobytu:

• Nie wymagamy skierowania, wystarczy ustalić telefonicznie termin przyjazdu (w zależności od wolnych miejsc) i przywieźć pacjenta.
• Pacjent nie musi być trzeźwy, w razie potrzeby w ośrodku wykonujemy odtruwanie alkoholowe lub narkotykowe, które polega na przyjmowaniu specjalnych leków przeciwpadaczkowych, przeciwdrgawkowych, uspokajających, przeciw psychotycznych. Dopiero po wytrzeźwieniu osoba przystępuje do terapii uzależnienia.
• W trakcie pierwszych dni od rozpoczęcia terapii w naszym ośrodku uzależnień wykonujemy badanie lekarskie. Lekarz wystawia zwolnienie chorobowe na cały czas pobytu w ośrodku, diagnozuje osobę pod względem uzależnienia oraz innych zaburzeń np. depresja, nerwica itp. i przepisuje leki.
• Podczas pobytu w ośrodku uzależnień osoba uczestniczy w psychoterapii grupowej oraz indywidualnej.
• Zapewniamy pełne wyżywienie: śniadanie, obiad, podwieczorek i kolację oraz nieograniczony dostęp do wody mineralnej, soku, kawy i herbaty.
• W czasie wolnym zapewniamy dostęp do zalecza sportowo-rekreacyjnego. Pacjenci mogą pograć w gry planszowe, dart, ping-ponga, siatkówkę, piłkę nożną lub skorzystać z siłowni.
• Pacjenci podczas pobytu mogą korzystać z telefonów, komputerów, oglądac telewizję i przyjmować w odwiedziny najbliższą rodzinę.
• Na zakończenie wystawiamy karty wypisu, epikryzę, a w razie potrzeby na życzenia pacjenta również zaświadczenia dla instytucji (Sądy itp.).

Pierwszym krokiem jest pomaganie pacjentowi w otwarciu się na możliwość przyjęcia pomocy z zewnątrz i rozwijanie jego zdolności do uczestnictwa w społeczności pacjentów (rytuały inicjacji, niewerbalne i dotykowe formy kontaktów, celebrowanie przyjmowania do grupy, przyjmowanie wspólnych norm i obyczajów grupowych itp.).

Ogromna rola terapeutów polega na integracji wspólnych dla społeczności terapeutycznej zasad komunikacji i pracy nad sobą z indukowaniem nadziei na lepszą przyszłość, na zdrowienie i powrót do normalnego życia. Ważnym elementem jest też wzmacnianie i rozwijanie pozytywnych zasobów pacjentów. Jest to prowadzone od samego początku pobytu w ośrodku przez cały jego okres. 

Nasz ośrodek uzależnień wyróżnia się spośród innych ośrodków nowoczesnymi i skutecznymi metodami psychoterapii, wsparciem farmakologicznym, miłą atmosferą, komfortowymi warunkami, doświadczonymi terapeutami, wysoką skutecznością leczenia, terapią prowadzoną w małej grupie, szacunkiem wobec klientów, smacznym wyżywieniem dostarczanym przez firmę cateringową. Prywatny ośrodek leczenia uzależnień jest pod kuratelą Sanepid-u.

OŚRODEK TERAPII UZALEŻNIEŃ

Nasz ośrodek terapii uzależnień podczas swojej pracy diagnozuje u pacjentów mechanizmy uzależnienia:

1. Mechanizm nałogowego regulowania emocji tworzy u uzależnionego silne pragnienia picia alkoholu lub zażywania narkotyków, tworząc emocjonalną izolację od zewnętrznego świata i realiów życia.
2. Mechanizm iluzji i zaprzeczania podporządkowuje pracę umysłu pacjenta jego pragnieniom alkoholowym / narkotykowym i powoduje dezorientację uniemożliwiającą poszukiwanie konstruktywnych rozwiązań.
3. Mechanizm dezintegracji Ja uniemożliwia pacjentowi powstrzymanie picia / brania i konstruktywne kierowanie własnym postępowaniem.

Następnie po zdiagnozowaniu u pacjentów mechanizmów uzależnienia nasz ośrodek terapii uzależnień skutecznie rozpracowuje te mechanizmy.

Mechanizm nałogowej regulacji emocji powoduje dążenie u uzaleznionego do szybkiego złagodzenia przykrych stanów emocjonalnych za pomocą alkoholu/ narkotyku oraz pokusa ponownego doznania przyjemności.

• W odpowiedzi na stres osoba uzależniona ma tendencję do reagowania poczuciem zagrożenia, które stara się uśmierzyć alkoholem/ narkotykiem. Niski poziom odporności na cierpienie, jest osłabiany przez biochemiczne skutki nadużywania alkoholu/ narkotyków.
• Obniżona tolerancja na monotonię, powoduje zwiększone zapotrzebowanie na stymulację. Osoba uzależniona odczuwa przykry niepokój nawet wtedy, kiedy jej sytuacja życiowa jest stabilna i spokojna.
• Minione doświadczenia kształtują pozytywne oczekiwania wobec alkoholu/ narkotyków. Pokusa dotyczy więc nie tylko chęci uśmierzenia przykrych stanów, ale też osiągnięcia przyjemnych. Uśmierzanie przykrości staje się głównym sposobem uzyskiwania przyjemnych doświadczeń.
• Zredukowana przez intoksykację samokontrola sprzyja agresywnemu rozładowywaniu napięcia. Sięganie po alkohol/ narkotyk i agresywne rozładowanie napięcia często wzajemnie się dopełniają.
• Pragnienie alkoholu/ narkotyku wpływa na pracę umysłu, zawęża świadomość i koncentruje ją wokół alkoholu.

Procesy emocjonalne oraz psychiczne zostają zdominowane przez specyficzny automatyzm nałogowej regulacji uczuć ukształtowany w znacznym stopniu przez psychofarmakologiczny wpływ substancji chemicznych i powoduje pojawianie się tzw. głodu alkoholowego / narkotykowego oraz subiektywne poczucie przymusu zaspokajania tego pragnienia przy pomocy tej substancji.

Praca terapeutyczna nad tym mechanizmem skupia się na nauczeniu pacjentów konstruktywnego radzenia sobie z emocjami, napięciem, cierpieniem oraz głodem alkoholowym czy narkotykowym.

Mechanizm iluzji i zaprzeczania utrudnia rozpoznawanie szkód wynikających z picia czy zażywania i tworzy złudzenie pozytywnej wizji życia z alkoholem / narkotykami.

Nałogowe zaburzenia pracy umysłu obejmują przede wszystkim:

• selektywną percepcję faktów związanych ze stratami wynikającymi z nałogowego picia alkoholu czy zażywania narkotyków,
• fałszywe i irracjonalne przekonania oraz nałogowe sposoby rozumowania,
• złudne wyobrażenia dotyczące przeszłości i przyszłości oraz aktualnego życia.

Praca terapeutyczna nad tym mechanizmem skupia się na zmniejszeniu zaprzeczania pacjenta i skonfrontowaniu go ze stratami jakich doświadczył przez picie czy zażywanie, czego wczesniej unikał.

Mechanizm rozdwojonego i rozproszonego "JA" jest centralnym elementem osobowości i spełnia podstawowe funkcje samoregulacyjne związane ze sterowaniem swoim postępowaniem, z dokonywaniem wyborów i podejmowaniem decyzji. Stanowi również podstawę samoświadomości i poczucia tożsamości.

• Picie alkoholu, zażywanie narkotyków rozprasza granice „Ja”, które stają się mniej zwarte i wyraźne. Kiedy do świadomości osoby uzależnionej przedostają się informacje o stratach wynikających z nałogowego picia alkoholu / zażywania narkotyków, pojawia się u niej znaczne obniżenie poczucie własnej wartości. Silnie kontrastuje ono z poczuciem mocy, wyolbrzymionej i pozytywnej wersji własnego „Ja”, która odczuwana jest po wypiciu alkoholu lub zażyciu narkotyku.
• Coraz częściej doświadczane stany bycia pod wływem substancji na przemian z okresami abstynencji powodują stopniowe utrwalenie się spolaryzowanego obrazu własnego „Ja”, rozszczepionego pomiędzy biegunami skrajnie negatywnej wizji złego i słabego „Ja”, a iluzorycznie wyolbrzymioną pozytywną i wszechmocną wizją „Ja”.
• Powtarzające się picie lub zażywanie i autodestrukcja z tym związana niestety nie prowadzi do zaprzestania picia czy brania, lecz osoba uzależniona przy pomocy alkoholu lub narkotyku doświadcza szybkiego uwolnienia się od poczucia winy, odpowiedzialności i uczy się przypisywania winy i odpowiedzialności za swoje problemy spowodowane uzależnieniem innym ludziom lub okolicznościom zewnętrznym.
• Powtarzanie się takich zachowań redukujących własną odpowiedzialność za skutki własnych działań w istotny sposób wpływa na zdolność do kontrolowania własnych zachowań.
• Podstawą doświadczania odpowiedzialności za swoje podstępowanie jest świadomość możliwości wywierania własnego wpływu na to zachowanie, a unikanie odpowiedzialności wiąże się z zaprzeczaniem własnemu wpływowi. W efekcie ograniczony zostaje dostęp do informacji, które mogłyby motywować do samokontroli i zaprzestania picia lub zazywania.

Praca nad dezintegracją systemu „Ja” ma na celu jej ponowną reintegrację, aby osoba wzięła odpowiedzialność za swoje picie lub zażywanie i odzyskała samokontrolę nad swoim zyciem.

Ośrodek terapii uzależnień może też pomóc pacjentom zrozumieć genezę alkoholizmu/ narkomanii. Uzależnienie wykształca się u osób o różnych cechach osobowości, różnych historiach życia i różnych czynnikach zdeterminowanych biologicznie. Często stwierdza się współwystępowanie czynników biologicznych, psychologicznych i środowiskowych. Czynniki zwiększające prawdopobieństwo uzależnienia i  determinujące powstanie choroby to między innymi:

• predyspozycje genetyczno – biologiczne
• stosunkowo wysoki poziom tolerancji na alkohol / narkotyki
• mała intensywność reakcji awersyjnej na substancję
• intensywność działania euforyzującego danej substancji.

PRYWATNY OŚRODEK TERAPII UZALEŻNIEŃ

Nasz prywatny ośrodek terapii uzależnień prowadzi też zajęcia psychoedukacyjne w celu przekazania pacjentom wiedzy, że:

1. Alkohol i narkotyki maja bardzo negatywny wpływ na stan emocjonalny. Naturalny sposób regulowania stanów emocjonalnych powinien być związany z naturalnymi, codziennymi wydarzeniami, a reagując na przytrafiające się doświadczenia w adekwatny sposób można odzyskać spokój.
2. Dla osób uzależnionych picie alkoholu, zażywanie narkotyków stało się najważniejszym sposobem wpływania na stan swoich uczuć i zastąpiło realne działania i kontakty z życiem i otoczeniem. Bezpośrednie działania alkoholu etylowego, narkotyków na mózg stało się podstawowym źródłem doświadczeń emocjonalnych, a życie było w coraz mniejszym stopniu kształtowane przez realne wydarzenia.
3. Zmiana sposobu reagowania z naturalnego na sztuczny pod wpływem substancji doprowadziło do rozwoju mechanizmu nałogowego regulowania uczuć.
4. Przewlekłe picie alkoholu, zażywanie narkotyków uszkodziło działanie ośrodka przyjemności w mózgu, upośledziło zdolność cieszenia się z naturalnych źródeł przyjemności. Alkohol, narkotyk przytłumił reakcje zmysłów, przytępił doznania, odebrał świeżość reagowania uczuciowego na różnego rodzaju bodźce, osłabił naturalną aktywność człowieka, służącą uzyskiwaniu satysfakcji życiowych.
5. W wyniku nadużywania alkoholu, narkotyków uzależniony skłonił się do zachowań, które utrudniają poszukiwanie dobra, piękna, miłości i przyjaźni, a zaczął przeżywać więcej przykrych uczuć wynikających ze strat i niepowodzeń. Przykre stany emocjonalne wywoływane skutkami patologicznego picia lub zażywania stopniowo przestały tworzyć bodźce odstraszające od alkoholu, narkotyków, a stały się źródłem sygnałów i pragnień uruchamiających poszukiwanie ich.
6. Głównym pragnieniem człowieka uzależnionego stało się uśmierzanie stanów przykrych napięcia, lęku. Stopniowo obniżył się też poziom odporności na cierpienie (u wielu z nich poziom ten już przed uzależnieniem był niski).
7. Osoby uzależnione często mają obniżony nastrój. Związane jest to zarówno z biochemicznym wpływem alkoholu, narkotyków na pracę mózgu jak i dużą ilością strat. Uczucie smutku i przygnębienia na trzeźwo bardzo silnie kontrastuje z euforią po spożyciu alkoholu, narkotyków i poczuciem ulgi.
8. Wytworzyło się wzajemnie napędzające się błędne koło, gdzie przykry stan stał się zapowiedzią przyjemnej ulgi, która mogłaby nastąpić po wypiciu alkoholu lub zażyciu narkotyku.
9. Substancje psychoaktywne wpłynęły też na zachowania związane z dużą impulsywnością, chęcią unikania monotonnych zadań i wzmożonym poszukiwaniem stymulacji.
10. Wskutek wyeliminowania naturalnego kontaktu z uczuciami na rzecz sztucznej regulacji alkoholem czy narkotykiem, który zaburzył odbiór prawdziwych informacji, osoba uzależniona straciła kontakt ze światem zewnętrznym i nie odczuwa już prawdziwych emocjonalnych sygnałów.

Na podstawie powyżej przytoczonych elementów praca terapeutyczna ukierunkowana jest w celu:

1. zmiany sposobu myślenia i reagowania emocjonalnego,
2. zmiany postępowania i postaw życiowych,
3. zbudowania umiejętności społecznych niezbędnych do życia,
4. umocnienia konstruktywnych aspektów poczucia tożsamości pacjenta,
5. zwiększania poczucia sprawczości i kompetencji pacjenta w osiąganiu ważnych celów życiowych,
6. rozwijania pozytywnego stosunku do siebie,
7. zwiększania motywacji i zdolności do angażowania się w realizację pozytywnych wartości.

DOBRY OŚRODEK TERAPII UZALEŻNIEŃ

Dobry ośrodek terapii uzależnień powinien pomagać też swoim pacjentom w rozwiązywaniu ich problemów osobistych. Praca w tym obszarze wykracza poza podstawowy program terapii uzależnienia. Istnieją jednak pewne rodzaje problemów, które występują u znacznej części pacjentów, a ich rozpoznawanie jest niezbędne w trakcie pracy terapeutycznej skoncentrowanej na uzależnieniu. Wyróżniamy tu dwa możliwe kierunki pracy:

1. Pomaganie pacjentowi w rozwiązywaniu bolesnych problemów dotyczących destrukcyjnej orientacji życiowej i zaburzeń emocjonalnych (postawy autodestrukcyjne, destrukcyjne schematy relacji międzyludzkich, poczucie krzywdy, poczucie winy, problemy małżeńskie i seksualne itp.).
2. Pomaganie pacjentowi w rozwijaniu pozytywnych zasobów osobistych (rozwijanie umiejętności życiowych pacjenta, interpersonalnych i zadaniowych, budowanie i realizowanie pozytywnej wizji siebie i swojego życia, realizacja wartości i rozwijanie duchowych aspektów życia).

Dobry ośrodek terapii uzależnień powinien potrafić wyróżnić kilka poziomów, na których problemy osobiste pacjenta mogą być podejmowane, jest to:

1. Edukacja pacjenta i pomaganie we wstępnym rozpoznaniu obecności tych problemów.
2. Pomaganie w uświadomieniu sobie wewnętrznych schematów myślenia i zachowania, które utrwalają te problemy.
3. Inicjowanie zmiany tych zachowań i przekonań.

Ważną częścią zindywidualizowanej pracy terapeutycznej w dobrym ośrodku uzależnień jest tworzenie osobistych planów terapii dla pacjentów. Służy to przygotowaniu konkretnych zadań, za pomocą których pacjent bierze czynny udział w analizowaniu i rozwiązywaniu swoich problemów oraz trenuje wprowadzenie zmiany tych zachowań, na które może mieć wpływ. Osobisty plan terapii sporządzony przez pacjenta pod okiem terapeuty w trakcie pobytu w dobrym ośrodku leczenia uzależnień zawiera:

1. Zbiór najważniejszych problemów, nad których rozwiązaniem będzie pracował pacjent.
2. Określenie dla każdego problemu konkretnych celów, których osiąganie będzie służyło rozwiązaniu problemu.

Opis zadań dla każdego celu, służy ich osiąganiu i zawiera szczegółowe określenie terminów i sposobów ich realizacji oraz wskazówki do przedstawiania i omawiania przebiegu ich realizacji wspólnie z terapeutą lub z innymi pacjentami.

OŚRODKI TERAPII UZALEŻNIEŃ CENNIK

Ośrodki terapii uzależnień cennik podporządkowują kilku aspektom:

• Ośrodki terapii uzależnień cennik warunkują od usytuowania ośrodka. Cennik w ośrodkach położonych w górach lub w dużych miastach z reguły jest wyższy niż w innych, pomimo jednakowego programu leczenia uzależnień, ponieważ ten w całej Polsce obowiązuje taki sam. Wynika to z tego, że terapeuci uzależnień w Polsce szkoleni są wg jednego modelu leczenia i nieważne, gdzie potem pracują, wszędzie wykonują ten sam model terapii.
• Ośrodki terapii uzależnień cennik uzależniają od czasu trwania terapii. Cennik za 5-cio lub 6-cio tygodniowy pobyt w ośrodku leczenia uzależnień jest wyższy niż za 4-ro tygodniowy. Jak wykazały badania dłuższy czas trwania terapii nie ma wpływu na jej skuteczność. Gdyby miał, to pobyt 6-cio lub 12-miesięczny w ośrodkach Monar byłby najskuteczniejszy, a tak nie jest.
• Ośrodki terapii uzależnień cennik określają na podstawie oferowanych usług. Jeżeli ośrodek oprócz terapii uzależnienia prowadzi odtrucie alkoholowe czy narkotykowe, cena będzie wyższa. Detoks przed terapią jest bardzo ważny, ponieważ osoby uzależnione często nie potrafią same przestać pić alkohol czy zażywać narkotyki. Każda próba odstawienia kończy się u nich drgawkami lub padaczką, dlatego należy ich poddać medycznie wspieranemu odtruciu, aby temu zapobiec, co niestety podnosi koszt.
• Ośrodki terapii uzależnień cennik wiążą z oferowanymi atrakcjami. Ośrodki z sauną, basenem, siłownią, Jacuzzi, masażami, wycieczkami itp. będą mieć wyższe ceny. Poza tym standard budynku w postaci pokoi jednoosobowych z telewizorami, Wi-Fi również podnosi cenę.

Podsumowując ośrodki terapii uzależnień cennik kształtują na poziomie od czterech do kilkunastu tys. zł za jeden cykl terapii. Natomiast w naszym ośrodku ceny wahają się między 6, a 9 tys. zł w zależności od standardu zakwaterowania. Szczegóły w zakładce cennik.